درست يكسال قبل نيز ايلنا خبري را از اين معدن مخابره نمود كه 4 نفر از كارگران معدن هجتك زغال سنگ كرمان در اثر گاز گرفتگي ناشي از عدم رعايت اصول ايمني جان خود را از دست دادند.
با حذف بخش بازرسي و ايمني وزارت كار و اداره نشين شدن اين بازرسين، حوادث حين كار افزايش چشمگيري يافته و روزي نيست كه از زنده بگور شدن كارگران در معادن و يا در قعر چاه و يا سقوط از بالاي داربست و انفجار گاز در مجتمعهاي بزرگ پتروشيمي پرديس اهواز و اراك خبري درج نشود.
نكته اين جاست كه رعايت نكردن ايمني هميشه به كارگراني كه ديگر زباني براي اعتراض ندارند، نسبت داده ميشود. متاسفانه تاكنون بيش 50 نفر معدنچي در منطقه كرمان به دليل سودجويي و كسب كشور طعمه مرگ شدهاند.
سودجويي كارفرمايان و حذف بخش بازرسي و ايمني وزارت كار دو لبه قيچي هستند كه رشته حيات كارگران را پاره ميكنند. جالبترين بخش حادثه رفتار مسوولين امر است.
كافي است مقايسهاي داشته باشيم با حواثد معدن شيلي و كوشش و تلاش مقامات ارشد اين كشور براي بيرون كشيدن معدنچيان محبوس در معدن با بيتفاوتي مسوولين ذيربط در منطقه كرمان. واقعيت اين است كه پيامد بخشنامههاي ضد قانون اساسي و ضد كارگري نتيجهاي جز ارزان شدن جان كارگران ندارد.
2 بار حادثه با يك علت مشترك طي يكسال و كشته شدن 8 كارگر نشانه پايين آمدن جان انسانها در برابر كسب سود و بيتوجهي مسوولين ذيربط است.
مازيار گيلانينژاد فعال كارگري در صنف فلز و مكانيك