استیونسون: چشم‌انداز قتل‌عام در عراق، اقدام اوباما در رها کردن اشرف به‌حال خود، شرافت آمریکا را نقض خواهد کرد

استراون استیونسون
۲نوامبر ۲۰۱۱، (واشنگتن تایمز) - لحظه‌ای که اعلام شد ”ماموریت تکمیل گردید“، لحظه‌ای بود که میلیونها آمریکایی منتظرش بوده‌اند، و بسیاری از ما، معتقد بودیم که پایان رسمی جنگ در عراق و بازگشت همه نیروهای آمریکایی، خیلی به‌تعویق افتاده است...

عقب‌نشینی نیروهای آمریکایی از عراق، در سراسر منطقه، عمدتاً به‌عنوان یک پیروزی برای ایران تلقی می‌گردد. سناتور جان مک کین، آن را یک اشتباه جدی نامید که باعث هم‌پیمانی عمیق‌تر و خطرناک‌تری میان نوری مالکی و تهران خواهد شد، این واهمه ها ضمناً با هشدارهای شدید هیلاری کلینتون و پانتا مبنی بر این‌که ایران نباید از این وضعیت بهره‌برداری کند، بیشتر واقعیت می‌یابند.

سؤالی که اینک زیاد به ذهن ما خطور می‌کند این است که: وقتی ارتش آمریکا عقب‌نشینی کند، در این عراق جدید چه رخ خواهد داد؟

وقایع اخیر در صحنه، پاسخی را در دل خود دارد: مردان، زنان و کودکانی که تعدادشان به ۳۴۰۰تن می‌رسد که تک‌تک آنها تحت پوشش یک تضمین حفاظتی مکتوب توسط دولت آمریکا قرار دارند به‌دست نیروهای آقای مالکی و به درخواست تهران، به‌کلی نابود خواهند شد. ساکنان کمپ اشرف واقع در استان دیالی در نزدیکی مرز ایران، متعلق به سازمان‌یافته‌ترین جنبش مقاومت، یعنی مجاهدین خلق هستند. آنها به تغییر مسالمت‌آمیز رژیم و یک ایران دموکراتیک، عاری از اتمی، با حقوق برابر برای زنان، اقلیتها و مذاهب متعهد هستند و در نتیجه قابل فهم است که بدترین کابوس ملاها می‌باشند. تهران عهد کرده است که آنها را به هر بهایی، از بین ببرد. آنها در ضمن، غیرمسلح هستند...
در ماه آوریل، ارتش عراق به این کمپ حمله کرد که در نتیجه آن، ۳۶تن جان باخته و حداقل ۳۰۰تن مجروح شدند...
آن‌چه که مانع جابه‌جایی امن ساکنان کمپ اشرف می‌باشد، یکی از بسیار معدود چیزهایی است که دولت آمریکا با رژیم سرکوبگر ایران مشترک است: نامگذاری تروریستی مجاهدین خلق.
تا زمانی که ساکنان اشرف در لیست سازمانهای تروریستی خارجی باقی بمانند، به‌طور منطقی، نمی‌توانند از گرفتن پناهندگی، که تا این حد به آن نیاز دارند، اطمینان یابند. هر چند درخواست اخیر اعضای پارلمان بریتانیا از ملل‌متحد برای حفاظت از این کمپ، مورد استقبال می‌باشد، اما به هیچ‌وجه به پای دفاع آمریکا که وعده‌اش را داده بود و دولت آمریکا به حفظ آن افتخار و التزام دارد، نمی‌رسد.
جامعه بین‌المللی به مجاهدین خلق، به‌خاطر تهیه اطلاعات با ارزش در مورد موقعیت تأسیسات اتمی ایران، قدرشناسی عظیمی بدهکار است. معذالک، باور عمومی در ساختار امنیت ملی آمریکا این است که مجاهدین خلق، به‌عنوان بخشی از یک استراتژی شکست‌خورده برای مماشات با ایران بود که در لیست سیاه وزارت‌خارجه گنجانده و حفظ گردیدند.
از آن هنگام، دموکراتها و جمهوریخواهان در کنگره، خواستار اقدام مستقیم آمریکا و حذف مجاهدین خلق از لیست شده‌اند.
صفی از مقامات بلندپایه امنیت ملی آمریکا و تحلیلگران ضدتروریسم به‌طور علنی تأیید کرده‌اند که مجاهدین خلق هیچ تهدیدی، ابداً برای آمریکا در بر ندارند...
اخیراً کمیساریای عالی پناهندگی ملل متحد، ساکنان اشرف را به‌عنوان ”پناهجویان تحت قانون بین‌المللی“ واجد شرایط دانست، و آنها را در طول مدتی که در پی جابه‌جایی هستند، مستحق داشتن حفاظت فیزیکی قلمداد کرد. اما آقای مالکی، با اشاره به نام‌گذاری غیرعادلانه تروریستی توسط آمریکا به‌عنوان جواز وی برای کشتن آنها، از همکاری با این آژانس ملل‌متحد خودداری می‌کند.
به‌رغم برآورد معطر گونه جیمز جفری، سفیر آمریکا در عراق، که ادعا می‌کند آن‌چه آمریکا در پشت سر خود باقی می‌گذارد، الگوی دموکراسی خاورمیانه جدید است، عراق ثابت کرده که خواهان تطبیق خود با یکی از بی‌رحم‌ترین رژیمها بر روی کره زمین می‌باشد...
تنها ۸ هفته باقی است تا آخرین سرباز آمریکایی عراق را ترک کند. زندگی ۳۴۰۰ مخالف ایرانی در خطر است همینطور، اعتبار آمریکا در انظار جهانیان.
در این مورد، تردید نکنید: یک قتل‌عام به سبک سربرنیسکا در کمپ اشرف به‌وقوع خواهد پیوست. وقتی این اتفاق رخ داد، هیچ آمریکایی نمی‌تواند بگوید که به او هشدار داده نشده بود..