با سلام آقای ناظر
در مورد مطلبی که در شرایط حاضر بر اشرف بلحاظ تاکتیکی حاکم است. چون الان وجه انسانی قضیه بیشتر از هر بحث دیگری ذهن را بخود مشغول می کندکه این هم حق است و همه نگران سرنوشت بچه های اشرف هستندکاملا درست است .ولی در یک دستگاه منسجم تاکتیکها همیشه در خدمت و پیشبرد خط و خطوط استراژیک در درازمدت بکار گرفته می شود.من به یک نکته اکتفا می کنم:"اگر ادامه سی خرداد 60 در ارتش ازادیبخش در اشرف - عراق متبلور شده پس هر اتفاقی برای اشرف که یک ظرف هست حتما محتوا را هم تحت الشعاع قرار خواهد داد"حال اگر نخواهیم صادقانه به کمی و کاستی های خوددر این راه اشاره کنیم *پس بهتر نیست که سیاست این ستون به آن ستون را برای حفظ اشرف بکار گرفت شاید فرجی حاصل شود!؟چون همیشه تحلیل سازمان از شرایط رژیم و سرنگونی کوتاه مدت بوده وهست و روی این همیشه هم سرمایه گذاری کرده.حتی سال به سال!این رژیم رفتنیست ولی نه با تحلیل و نشستن به امید اینکه عمو سام وارد شود.!من این حرفایی که می گویم اول اینکه خودم را به نقدمی کشم که من هم جزئی از این بدنه بوده ام.بر راستی تیر نظر کرد و پر خویش در اودید گفتا زکه نالیم که از ماست که برماست!
