[تاریخ ارسال: 14 Nov 2006]  [ارسال‌کننده: حسن رنجبر]  [  ]  
به نظر من چند نکته را باید در نظر داشت
اولا که مساله تضاد در منافع بین جناحهای سرمایه داری جهانی و حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی با عدم هماهنگی اش با سیاستهای خاورمیانه بزرگ را باید در نظرداشت و حمله آمریکا به عراق وافغانستان و حمله به لبنان و سخن از خاورمیانه بزرگ که بارها رهبران آمریکا مطرح کرده اند را نمیتوان نادیده گرفت. صدام هم حامی سرمایه داری بود ولی باید میرفت . پس این مساله را به اکثریتی و توده ای نسبت دادن یک شانتاژ بیشتر نیست که چشم برروی واقعیات میپوشاند.در اینکه جمهوری اسلامی نیز برای حفظ منافع خود با امریکا مذاکره میکند دلیل بر این نیست که رژیم اسلامی رژیم دلخواه آمریکاست همانطور که صدام نبود ولی به او طی سالیان کمک کردند. جمهوری اسلامی اولین بار نیست که با آمریکا مذاکراتی پنهانی دارد به یاد رسوایئ ایران کنترا بیافتید وهمچنین درمورد توافقها در مورد حمله به عراق و افغانستان که هردو طرف منافع خود را در ان میدیده ان. اولا اینکه واقعا آمریکا استراتزی خود را تغییر داده باشد چنین نیست . لابی های صهیونیستی مسله امنیت اسرائیل در منطقه را مساله یک سیاست خارجی آمریکا طی سالیان کرده اند وتا جمهوری اسلامی حاضر به سربزیری مانند معمر قذافی نباشد احتمال هرگونه درگیری میباشد همانگونه که همین امروز نیز نخست وزیراسرائیل تهدید به حمله کرده است. اینکه هر تناقضی وتضادی را به تئوری توطئه متوسل شویم ویا تنها از بعد اقتصادی بخواهیم توضیح دهیم نمیتواند جوابگوی مسائل منطقه در شرایط فعلی با تجربه عراق وافغانستان باشد. باید دانست که سیاست کثیف همیشه پیچیده است و منفعت زودگذر ودراز مدت را درنظر میگیرد. بقولی میگویند که چرچیل گفته است که ما منافع همیشگی داریم ولی دوست و متحد همیشگی نداریم . جمهوری اسلامی همیشه از بحران خارجی استفاده کرده است واز بحران اتمی نیز برای سرکوب بیشتر استفاده میکند. نکته بعد باید از کسانی سوال شود از جمله اقای ناظر ودیگر رفقایشان در نزد مجاهدین ومهدی سامع که همیشه روی عنصر خارجی حساب زیادی بازکرده و میکنند وکرده اند وبارها نیز آنرا در سایت دیدگاه تئوریزه کرده اند. وبرای همین نیز به یکباره آقای ناظر کشف میکند که مردم ایران نا امید تر میشوند چون انگلیس میخواهد سوریه وایران وارد مذاکره کند. باید به اقای ناظر وبقیه ناامیدان ویا امیدوران به چنین سیاستی گفت جنبش مردم ایرن میتواند از تضادها سود ببرد ولی برروی نیروهای خارجی حساب باز نکرده است ونمیکند که نا امید شود . نا امید تنها کسانی میشوند که برروی آن حساب باز کرده ومیکنند وبه عنوان "دیپلماسی ظریف " در پی استفاده وبازی در این تضادهای وتناقضها بین جمهوری اسلامی و کشورهای امپریالیستی میباشند واین حسابها البته که به نا امید میانجامد. یک جنبش قدرتمند تنها از این مساله استفاده میکند ولی نا امید نمیشود.
نکته آخر اینکه   

[تاریخ ارسال: 14 Nov 2006]  [ارسال‌کننده: Raha]  [  ]  
یکی اینکه بعضی از جریانها و شعارهای انحرافی غیر مسئول و نا خود آگاه باعث ماندگاری رژیم ولی فقیه شده است و دیگری اینکه اگر قرار بود این حقیقت(سرنگونی) بدست نیروهای انقلابی آزادی خواه و مردم ایران به و اقعیت به پیوندد، پس چرا برای خود دشمنان کاذب و من درآورده درست کنیم؟ پس بنابراین چیز تازه ائی کشف نشده است، ما همینیم و دشمن همان، اما ناگهان فقط دنبال ماله کشی خیانتها واشتباهات و انحرافهای خود میرویم. ولی درهر صورت ماهی را هر وقت از آب بگیریم تازه است یعنی صورت مسئله و سرنگونی عوض نشده است ولی کافی است آدم و عالم را برای خود دشمن نتراشیم، زیرا از اول دشمن مردم ایران در داخل ایران و همان دیکتاتوری ولی فقیه و آزادی کش بوده است و بقیه این دغل دوستان که می بینی» مگسانند دور شیرینی. هر وقت به لحاظ امنیت سیاسی روی پای خود ایستاده و توانستیم اقتصادی متکی به ملت خود داشته باشیم ، آنوقت چاهای نفت و گاز خود را پلمب کنید. کسی به زور وارد ایران وعراق نخواهد شد، سیاستهای ضد مردمی تهدید و ترور داخل .... زمینه را به ورود فرصطلبان شکمو... هموار و باز می کند.من قصد موجه جلوه دادن ورود غیر قانونی آمریکا به عراق را ندارم به هوش باشیم که عملیات انتحاری و جنایتهای تروریستهای جمهوری اسلامی را به گردن آمریکا و متحدین نیاندازیم این شیوهً تحلیل در شناخت و مبارزه با دشمن اصلی خودمان یعنی رژیم ولی فقیه ، ما را منحرف خواهد کرد . البته کسانی که از دیر باز با شعارهای انحرافی ضد امپریالیستی افکار ونیرو به اتلاف رسانده و ولی فقیه را در ایران حفظ کرده اند ، بیراهه رفته و بازهم آب به آسیاب فتنهً ولی فقیه میریزند. آیا این درست است که بعضی مدعیان سیاسی، همزمان و همگام با ولی فقیه تمامی مشگلات و معضلات و مصائب مردم ایران را متوجه خارج نموده و به گردن آمریکا و عوامل خارج بیاندازند؟ کدام یک از این دو حقایق را منحرف میکند و کدامیک از این دو علت و معلول یکدیگرند؟ کدامیک آلت دست دیگریست؟ از ماست که بر ماست!!؟؟
تو چون خود کنی اختر خویش را بد » مدار از فلک چشم نیک اختری را.   

[تاریخ ارسال: 13 Nov 2006]  [ارسال‌کننده: ابولفضل عباسپور]  [ neill@euselect.com ]  
رفیق گرامی جناب آقای ناظر;در طی 26سال اخیر احتمال حمله ی قریب الوقوع امریکا بارها وبارها از سوی حکومت اسلامی و حاکمان امریکا مطرح و در بوغ و کرنا شده است.در حاشیه ی این تهدیدهای دروغین,ساده لوحانی چون توده ای ها و اکثریتیها از یک طرف و سلطنت طلبها و لیبرالها نیز از طرف دیگر داد و هوار راه انداخته اند که این بار خطر واقعا جدی و حمله ی نظامی حتمی است.این جنگ زرگری خصوصا هر زمان که حکومت اسلامی در بحران درونی قرار دارد اوج میگیرد و تضاد درونی حکومت با مردم رابه تضاد بیرونی با دشمن همیشگی تبدیل میسازد.در طی چندین ماه گذشته مسئله ی هسته ای ایران و تهدیدهای امریکا و اروپا قسمت اعظم مطالب مربوط به ایران رادر رسانه های فارسی زبان امپریالیستی پر کرده بود.در داخل ایران نیز مسئولین کشور و رسانه ی اصلی(تلویزیون) بحث در مورد مشکلات اصلی مردم را به حاشیه رانده بودند و تهدیدات دشمن و حقوق مسلم هسته ای را شبانه روز به خورد جامعه میدادند.این درگیری های تبلیغاتی دروغین پایان ناپذیر است و ظاهرا حالا حالاها ادامه دارد...   

[تاریخ ارسال: 13 Nov 2006]  [ارسال‌کننده: فرزين]  [  ]  
من فکر می کنم نه تنها "براي سرنگون کردن هر رژيمي نمي توان روي کسي، کشوري، دولتي، قواي نظامي بيگانه اي حساب باز کرد"، بلکه براي سرنگون کردن هيچ رژيمي نمي توان روي کسي، کشوري، دولتي، قواي نظامي بيگانه اي حساب باز کرد.بويژه اينکه رژيمی همچون جمهوری اسلامی، که با برنامهء مشترک آمريکا و انگستان سرکار آمده باشد. توجه همگان به همکاری کشورهای اروپايی با ملايان در ترورهای خارج از کشور را جلب می کنم.
ما تا اين اندازه نبايد ساده نگر باشيم و دست سرويس های مخفی اين کشورها در ترورهای زنجيره ای را نبينيم.
اتحاد- مبارزه- پيروزی
تنها ره رهيايی جنگ مسلحانه است.