[تاریخ ارسال: 12 Jan 2007] [ارسالکننده: مراد گودرزي پيوند] [ ]
جناب ناظر,
درد امروز ما ,در واقع درد سرزمين اهورائي ما نه بدست تفنگداران آمريكاي امپرياليست و نه بدست روباه حيله گر و مكار دولت فخيمه و شركت توتال فرانسه قابل علاج است و نه در كادر شعارهاي پر طمطراق ضد امپرياليستي و داد و فريادهاي چپ راديكاليستي,بلكه تنها و تنها در گرو وحدت و همبستگي ملي و مبارزاتي خلقهاي قهرمان ايران زمين و پيوند ملائ اجتمائي آن با مبارزان تعيين تكليف كرده كه مرز سرخ خلق و ضد خلق را ترسيم كرده اند.
اينكه افرادي خواه آاهانه خواه از موضع ترشح كينه هاي شخصي ,شمارا به باد توهين و نا سزا مي گيرند , تنها يك پاسخ محتاجند,آن اينكه تاريخ در لابلاي گستره سينه قضاوتش ,سر بزنگاه با آن رفتار متناسب با گذشته اش خواهد كرد.
من دشمن ملتم نه در آمريكا و... مي بينم, بلكه در قيافه معمم آنانيكه دختر خردسال بي دفاع را, بخاطر دفاع از ناموس و شرف انسانيش ,به جوخه اعدام مي سپارند و دوست ملتم را در چشمان خواب آلود,پا برهنه,بي سرپرست, فراري از ظلم و تهي دستي, و جوانان اين ميهن كهن,با كردش,فارسش,لرش,بلوچش,آذريش و..... مي بينم.
آري نقض كنوانسيونهاي شناخته شده جهاني توسط هر دولتي خواه امپرياليستي خواه ارتجاع قهارش محكوم است و ما برونمرزيان با توجه به همين قوانين قادر به ادامه حيات بعد از گريز نا خواسته از دست عاصبان حاكمييت مردم,هستيم.
چرا شعارهايي مي دهيم كه يك ذره به آن پايبند نيستيم?
دشمن ملت ايران در مرحله فعلي امپرياليست نيست و اگر فرد يا گروهي حق تقدم مبارزه با قدرتهاي غير ايراني را بر رژيم ملايان ارجح مي داند,يا مشغول خود فريبي است يا اينكه قصد انحراف ديگران از مسير واقعي مبارزه ملت عليه آناني را دارد كه همين روزها انگشتان دست تعدادي مظلوم را دارند قطع مي كنند.
پيروز باشيد