روز شنبه 30 تیر بیست و ششمین سالگرد تاسیس شورای ملی مقاومت ایران بود. از آن جایی که این پدیده و علتهای پیدایی این ائتلاف همچنان موضوع روز است، یادداشت سیاسی روز را به این پیدایی اختصاص دادم.
شورای ملی مقاومت، رهیافت سلسله کشاکشهای بین نیروهای مترقی و دموکراتیک در دوره ای بود که نعلین و عمامه و عبا با توسل به زور در جهت تثبیت خود به جای تاج و تحت سلطنت گام بر می داشت.
در جدالی که بین دو نیرو جریان داشت، از یک طرف نیروهای آگاهی بودند که حاضر نبودند در رهایی از یک دیکتاتور نسبتا مدرن به یک دیکتاتور قرون وسطایی تن دهند و از طرفی دیگر رژیمی که در پوشش و پز ضد امپریالیستی و با نقشی فریبکارانه تلاش می کرد با شکاف انداختن در صف نیروهای سیاسی آن روز، دست به قلع و قمع هر ندای آزادیحواهانه بزند. خمینی همزمان با عوامفریبی با شکنجه و کشتار، زندان و اعدام در سدد بود تا حکومتی شرعی را از قعر قرون به دنیای امروز عرضه کند و آن را بر طبق قانون اساسی ارتجاعیش تا ظهور امام غایب ماندگار جلوه دهد.
بخشی از نیروهای سیاسی مثل سازمان اکثریت و حزب توده، فریب پز ضد امپریالیستی خمینی را خورده و دفاع از نعلین و عمامه ی یک نیروی ارتجاعی و بنیادگرا را بر دفاع از ارزشها و پرنسیبهای دموکراتیک، که دستاورد مبارزه بشری و مبارزه مردم ایران برای آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی بود، ترجیح دادند. البته رژیم پس از سرکوب اولیه نیروهای مقاومت به سراغ آنها هم رفت و آنان نیز قربانی خشونت بی حد و حصر چنین رژیم هولناکی شدند.
مبارزه قهر آمیز ، در شرایطی که تمام راههای مبارزه مسالمت آمیز از طرف رژیم ولایت فقیه بسته شد، به اپوزیسیون تحمیل شد. در گزاره تفکری رادیکال برای موثر بودن در رویدادها و تغییر رژیم و دفاع از بلندای اندیشه های کنشگران جامعه در طی سه ربع قرن، برای برقراری دموکراسی و عدالت اجتماعی، شورا به پیدایی آمد.
روز 30 تیر سال 1360، در سالروز قیام مردمی 30 تیر 1331، شورای ملی مقاومت به ابتکار آقای مسعود رجوی مسئول سازمان مجاهدین خلق ایران تاسیس شد. شورای ملی مقاومت از نظر برنامه با میثاق بنی صدر آغاز به کار کرد و پس از آن در 7 مهر 1360، مسعود رجوی برنامه دولت موقت برای دوران انتقال حاکمیت به مردم ایران را اعلام نمود.
در اسفند ماه سال 1360 سه سند مهم به تصویب اعضای شورای ملی مقاومت رسید که از جمله این اسناد، اساسنامه شورا و «وظایف مبرم دولت موقت» می باشند. پس از آن طرحهای مربوط به صلح، خومختاری کردستان، طرح رفع تبعیض جنسی و طرح رفع تبعیض مذهبی و جدایی دین از دولت به تصویب رسید.
در تابستان سال 1372 شورای ملی مقاومت خانم مریم رجوی را به عنوان رئیس جمهور دوران انتقال حاکمیت به مردم انتخاب نمود و علامت شیر و خورشید را به عنوان آرم شورا برگزید.
طی سالهای اخیر مریم رجوی طی سخنرانیهای خود بر حقوق زنان، جدایی دین از دولت و چشم انداز یک دوره انتقال 6 ماهه برای واگذاری حاکمیت به مردم از طریق مجلس موسسان، پایبندی به حقوق دموکراتیک مردم و استقلال از قدرتهای خارجی و نفی مجازات اعدام تاکید نموده است. کلیه این موارد در بیانیه ها و قطعنامه های شورا مورد تائید قرار گرفته است.
در شرایطی که شورای ملی مقاومت تاسیس شد، سازمان چریکهای فدایی خلق ایران که تبدیل به یک سازمان توده ای و تاثیرگذار شده بود، دچار اختلافهای درونی و انشعابهای متعدد شد. این سازمان با نیروی عظیم و چهره ای مردمی که داشت می توانست به اتحاد جنبش چپ اقدام کرده و نقش مداخله گرانه جدی در جنبش عدالتخواهانه و رهائیبخش مردم ایران در مقابل دیو سهمگین ارتجاع مذهبی ایفا کند. متاسفانه چنین نشد. فرصت چرایی این ناتوانی در این جا نیست و از آن می گذریم.
ما بخشی از جنبش پیشتاز فدایی با تکیه بر دیدگاههای رفیق بیژن جزنی پیرامون جبهه رهائیبخش، و با اعتقاد به تشکیل جبهه ای مشترک در برابر رژیم، در چالشهای جنبش فدایی و بخش اقلیت آن با حفظ انتقادهایی که به چگونگی پیدایی شورا و برخی از اعضا و مواضع آن داشتیم، به شورا پیوستیم.
سازمان چریکهای فدایی خلق ایران بر طبق منشور آن «شورای ملی مقاومت ایران را در شرایط کنونی الترناتیو دموکراتیک رژیم ولایت فقیه دانسته و شرکت در این ائتلاف بر اساس اصل اتحاد – مبارزه (با عمده بودن سیاست اتحاد) را سیاست اصولی می داند.»
با گذشت 26 سال از تاسیس این نهاد ملی و مردمی، علیرغم همه فشارهایی که از طرف رژیم و قدرتهای امپریالیستی و یا از طرف آنهایی که حاضر نیستند هزینه ادعاهای خود را بپردازند و یا ائتلاف و اتحاد را فقط با رهبری خود قبول دارند، شورا همچنان پا برجاست و مساله اصلی آن یعنی سرنگونی رژیم بنیادگرای مذهبی حاکم بر ایران همچنان در دستور روز است.
مبارزه در شرایط بحرانی و پیچیده آن هم با وجود یک استبداد مذهبی همانند شنا کردن در سیلابهای بهاری و کشتیرانی در اقیانوس طوفانی مستلزم پذیرش سختیها و پرداخت هزینه های سنگین می باشد. پایداری، سازمانیابی و حفاظت از نیروهای جنبش در برابر رژیمی به غایت ارتجاعی و سرکوبگر که غرب و شرق جهان برای منافع اقتصادیشان حمایتش می کنند، به مردان و زنانی نیاز دارد که به عشق آزادی سراسر زندگی خود را به مبارزه اختصاص دهند و شورای ملی مقاومت در برگیرنده چنین افرادیست.
البته شورا به عنوان یک الترناتیو سیاسی و یک نیروی فعال و مداخله گر در حرکت خود دچار اشکالها و کمبودهایی می شود و این موضوع آسیبهای مشخصی به همراه دارد. نقصها و کمبودهایی در حرکت شورا مانع از این نمی شود که استواری بر پیمان با مردم برای ساختن ایرانی آزاد و دموکراتیک و جدیت در عمل مبارزاتی نادیده گرفته شود.
برای رسیدن به توسعه پایدار و جامعه ای دموکراتیک و کثرتگرا باید مانع اصلی یعنی جمهوری اسلامی را از سر راه برداشت.
از نظر سازمان چریکهای فدایی خلق ایران برای برقراری نظامی دموکراتیک، پلورالیستی، سکولار با جهتگیری سوسیالیستی، باید در گام اول رژیم ارتجاعی و استبدادی حاکم بر ایران را سرنگون کرد. به همین جهت اتحاد همه نیروهایی که علیه نظام ولایت فقیه و برای تحقق استقلال، دموکراسی، صلح و حاکمیت مردمی تلاش می کنند به هنگام تر از هر زمان دیگر است. در گرانیگاه این تفکر که آیا واقعا به تغییر اساسی و جدی می اندیشیم یا این که فقط به نقد حکومت باید پرداخته شود است، که سازمان ما در ائتلاف موجود شورای ملی مقاومت خود را سهیم می داند.
در رابطه با رویدادهای بین المللی و مسائل اخیر، شورای ملی مقاومت مخالف هر گونه مداخله نظامی و خارجی است. شورا به عنوان یک الترناتیو دمکراتیک از دولتها و نهادهای بین المللی می خواهد که دست از حمایت رژیم ایران بردارند و حق مردم ایران برای رسیدن به آزادی و برخورداری از حکومتی دموکراتیک را به رسمیت بشناسند.
در سالروز تاسیس شورا، به اراده های خستگی ناپذیر زنان و مردان رزمنده مقاومت، به رزمندگان شهر اشرف که در شرایط سخت با استواری و درایت مقاومت می کنند و به همه کسانی که برای ساختن جهانی دیگر تلاش می کنند درود می فرستم. یاد همه کسانی که برای اهداف آزادیخواهانه و عدالت طلبانه جان باختند گرامی باد.
31 تیر 1386
Zinat_mirhashemi@yahoo.fr