کوبا از آب‌های شمالی خود با آمريکا، از شرق با هائيتی، از شمال شرق با باهاماس و جزاير ترکز، از جنوب با جامائيکا و از غرب با مکزيک همسايه است. کوبا يکی از متنوع‌ترين فرهنگ‌ها را در منطقه کارائيب دارد.

فرهنگ اسپانيايی‌ها، بردگان آفريقايی و اقوام منطقه کارائيب بر فرهنگ آن در طول سال‌ها تاثير گذاشته است.

خلبانان کوبايی در جنگ جهانی اول به کمک فرانسوی‌ها رفتند. در جنگ جهانی دوم هم کوبا به آمريکا شکر صادر می‌کرد و حتی يک جاسوس آلمانی را در کشور خود اعدام کرد.

پس از تدوين و تصويب قانون اساسی کوبا در سال ۱۹۷۶ جمهوری کوبا جمهوری سوسياليستی نام گرفت.

قانون اساسی سال ۱۹۷۶ کوبا نيز در سال ۱۹۹۲ جای خود را به قانون اساسی جديدی داد که گفته می‌شود در تدوين آن از عقايد خوسه مارتی انقلابی کوبايی و مارکس و انگلس استفاده شده است.

در اين قانون اساسی نيز حزب کمونيست کوبا تحت عنوان نيروی راهبر جامعه و دولت کوبا قلمداد شده است.

سياست در کوبا

مجلس ملی قدرت خلق کوبا اعضای ۳۱ نفره شورای حکومتی کوبا را برمی‌گزيند که اين شورا نيز به نوبه خود رييس جمهوری را انتخاب می‌کند.

رييس جمهوری نيز برای مدت پنج سال انتخاب می‌شود که در انتخاب مجدد وی هيچ گونه محدوديتی وجود ندارد.

فيدل کاسترو از زمان تصويب قانون اساسی جديد کوبا در سال ۱۹۷۶ تا ۱۹ فوريه ۲۰۰۸ رييس جمهوری کوبا بوده است. دادگاه عالی کوبا نيز عالی‌ترين شاخه قضايی دولت کوبا است.

"مجلس ملی قدرت خلق" عالی‌ترين مرجع دولتی و قانونگذاری کوبا محسوب می‌شود و نمايندگان آن برای دوره‌های پنج ساله انتخاب می‌شوند.

کانديداهای نمايندگی مجلس ملی کوبا از طريق برگزاری انتخابات سراسری انتخاب می‌شوند. تمامی شهروندان کوبايی بالای ۱۶ سال که محکوم به اعمال مجرمانه نيستند، واجد شرايط رای دادن هستند.

براساس ماده ۱۳۱ قانون اساسی کوبا رای‌گيری به طور غير علنی انجام می‌شود. در ماده ۱۳۶ قانون اساسی کوبا نيز آمده است: برای انتخاب هر نماينده، بيش از نيمی از آرای حوزه انتخابيه ضروری است.

هيچ حزب سياسی مجاز به معرفی کانديدا برای شرکت در انتخابات و يا انجام تبليغات انتخاباتی نيست. از سال ۱۹۷۵  حزب کمونيست کوبا پنج بار جلسات کنگره حزبی تشکيل داده است.

حزب کمونيست کوبا دارای ۷۸۰ هزار عضو است و نمايندگان اين حزب دست کم نيمی از اعضای شورای حکومتی و مجلس ملی را تشکيل می‌دهند. ساير اعضای شورای حکومتی و مجلس ملی نيز در هيچ حزبی عضويت ندارند.

اقتصاد در کوبا

توليد ناخالص داخلی اين کشور ۵۱.۱۱ ميليارد دلار است که ۴.۶ درصد آن در بخش کشاورزی، ۲۶.۱ درصد آن در بخش صنعت و ۶۹.۳ درصد آن در بخش خدمات توليد می‌شود.

چهار ميليون و ۸۵۳ هزار نفر نيروی کار اين کشور کار می‌کنند. نرخ بيکاری در آن ۱.۹ درصد است و نرخ تورم ۳.۶ درصد.

محصولات صادراتی اين کشور شامل شکر، نيکل، تنباکو، ماهی، محصولات پزشکی، مرکبات و قهوه است که به کشورهای هلند (۲۱.۸ درصد)، کانادا (۲۱.۶ درصد)، چين (۱۸.۷ درصد) و اسپانيا (۵.۹ درصد) صادر می‌شود.

محصولات وارداتی اين کشور شامل نفت، مواد غذايی، ماشين‌آلات و تجهيزات و مواد شيميايی است که از کشورهای ونزوئلا (۲۶.۶ درصد)، چين (۱۵.۶ درصد)، اسپانيا (۹.۶ درصد)، آلمان (۶.۴ درصد)، کانادا (۵.۶ درصد)، ايتاليا (۴.۴ درصد)، آمريکا (۴.۳ درصد) و برزيل (۴.۲ درصد) وارد می‌شود.

مردم کوبا

جمعيت اين کشور ۱۱ ميليون و ۳۹۴ هزار و ۴۳ نفر است که ميانگين سنی آنها ۳۶.۳ سال است.

اميد به زندگی در بدو تولد در اين کشور برای زنان ۷۹.۴۳ سال و برای مردان ۷۴.۸۵ سال است. تعداد بيماران مبتلا به بيماری ايدز در اين کشور سه هزار و ۳۰۰ نفر است.

۵۱ درصد از مردم اين کشور از قوم مولاتو هستند؛ ۳۷ درصد سفيدپوست، ۱۱ درصد سياه‌پوست و يک درصد چينی.

زبان رسمی اين کشور اسپانيايی است. ۹۹.۸ درصد از جمعيت بالای ۱۵ سال اين کشور باسواد هستند.

ارتباطات در کوبا

۹۷۲ هزار و ۹۰۰ خط تلفن ثابت و ۱۵۲ هزار و ۷۰۰ خط تلفن همراه در اين کشور وجود دارد.

کوبا همچنين سه هزار و ۳۸۸ ميزبان اينترنتی و ۲۴۰ هزار کاربر اينترنت دارد.

کوبا در يک نگاه

مساحت            ۱۱۰،۸۶۰ کيلومتر مربع

جمعيت  ۱۱،۳۹۴،۰۴۳ نفر

پايتخت  هاوانا

واحد پول            پزو

دامنه اينترنتی    cu.

پيش‌شماره        ۵۳+