تهدید به حمله نظامی، احتمال حمله نظامی، حمله قریب الوقوع نظامی، و... چندین سال است که نُقل مجلس خبرسازان، و سیاست مداران شده است. به نظر من، جنگی رخ نخواهد داد؛ در شهریور 92 (
تغییر ماهیت جنگ طلبی) (1) نوشتم "دوران شرکت مستقیم جهانخواران در عملیات نظامی فرسایشی به پایان رسیده، و آنهایی که به دنبال جنگ جهانی سوم و چهارم و پنجم هستند، تا شاید با شکستن این تغار، ماستی بریزد، به مرور زمان باید به دنبال راه حل سوم بوده، و از وابسته کردن خود به استراتژی جهانخواران دوری کنند. "
البته باید این تهدید ها و احتمال جنگ را همیشه جدی گرفت، و درحد امکان از بروز آن پیشگیری کرد، اما هرچه تعداد این تهدیدات بیشتر می شود، و هرچه توانمندی نظامی رژیم بالاتر می رود، احتمال وقوع جنگ کمتر می شود. با تمام این وجود، همه چیز در پشت درب های بسته "مذاکرات هسته ای" تصمیم گرفته می شود، بخصوص که طی یکسال اخیر، چندین پارامتر جدید وارد این معادلات شده است، از جمله موهبتی الهی بنام
داعش (2)،
لایحه کنگره آمریکا برای کمک مالی به اکراین(3)، طرح به
رسمیت شناخته شدن کشور فلسطین و وتوی آمریکا (4)،
خروج حماس از لیست تروریستی اروپا (5) و اعتراض اسرائیل، استقامت چند ماهه مبارزان
کوبانی (6) و حملات جدید داعش، و البته مراسم
اربعین در عراق(7). در کنار همه اینها، امیر دریادار حبیب الله سیاری خبر می دهد که قرار است
رزمایشی (8) از حومه شرق تنگه هرمز تا پایین تر از خلیج عدن "در منطقه ای به وسعت دو میلیون و 200 هزار کیلومتر مربع" برگزار شود.
فیس بوک
Yahoo
Google
Twitter
Delicious
دنباله
بالاترین
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان