بازتکثیر از عصر نو
جمعه ۳ فروردين ۱۴۰۳ – ۲۲ مارس ۲۰۲۴
اعلام موجودیت «کنفدراسیون کار ایران – خارج ازکشور» بدون حداقلی از شفافیت، با پنهانکاری در برابر عموم فعالین کارگری، با سکوت در برابر سیاست های سرکوبگرانه و عمیقا ضد کارگری نظام جمهوری اسلامی، تحت حمایت اتحادیه کارگری آلمان (د.گ.ب) وابسته به حزب سوسیال دمکرات آلمان به عنوان بخشی از دولت این کشور طی دو روز به انجام رسید . این نشست با حضور تعدادی انگشت شمار که تا حال چهار نفر از آن ها نیز استعفا داده اند، یک پروژه خاص از سوی دولت آلمان و متحدانش برای اعمال نفوذ در جنبش کارگری ایران در شرایطی است که حاکمیت جمهوری اسلامی روز به روز منزوی تر و جنبش مطالباتی مزد و حقوق بگیران کشور روز به روز گسترده تر می شود.
همه می دانند که مقدم بر کنفدراسیون کارگری باید فدراسیون های کارگری بر بنیاد تشکل های سازمان یافته اتحادیه ای و سندیکایی قدرتمند کارگری شکل بگیرند و استقلال از احزاب و دولت ها از مهم‌ترین ویژگی های یک کنفدراسیون واقعا کارگری و متکی بر بخش سازمان یافته کارگری است. هیچ یک از این ویژگی ها در”کنفدراسیون” ساختگی برلین وجود ندارد. ابتدا به شکل پنهانی ماکتی ساخته اند و سپس از کارگران و گروهها و تشکل های کارگری در ایران وجهان خواسته اند که به صورت گروهی تحت قوانین دولت آلمان به این “کنفدراسیون” کذایی بپیوندند. به همین دلیل کارگزاران و مجریان این پروژه با اعتراض گسترده و به حقِ تشکل هایِ مستقل و فعالین کارگری در ایران و در خارج از کشور روبرو شده اند.
شماری از اتحادیه های مستقل کارگری در غرب، جایگاه مهمی در حمایت از جنبش کارگری ایران داشته اند که این حمایت ها از دادن اطلاعیه در دفاع از جنبش کارگری، حمایت از کارگران و معلمان زندانی، دعوت از چهره های شناخته شده جنبش کارگری برای آشنایی بیشتر و برقراری پیوند میان جنبش کارگری ایران با این تشکل ها را در بر می گیرد . اما اتحادیه کارگری آلمان D.G.B ) ) و دست اندرکاران ایرانی آن در برلین تا به امروز موضعگیری شفافی در برابر مسائل جنبش کارگری ایران نداشته و حمایتی از فعالیت های کارگری حامیان و تشکل های مستقل کارگری ایرانی حتی در داخل آلمان به عمل نیاورده است. محل پرسش است که چنین اتحادیه ای با چنین رویکردی چطور یکباره تغییر روش داده و سرویس و امکانات، بلیط های آمد و رفت، هتل و … در اختیار افراد تشکیل دهنده «کنفدراسیون کار ایران – خارج از کشور » گذاشته است؟
این پرسش برای ما امضاء کنندگان این بیانیه مشترک که طی تمامی این سال ها کوشیده ایم تا صدای متحد کارگران و زحمتکشان و جنبش های مطالباتی زنان- دانشجویان- معلمان – بازنشستگان – جانبداران محیط زیست – جنبش وسیع دادخواهی – کوئیرها – زندانیان سیاسی و مخالفین زندان،شکنجه و اعدام و فعالان میدانی در جای جای جهان باشیم، همچنان باقی می‌ماند: جذب حمایت «بنیاد فردریش ابرت» ،با آن تاریخچه تاریکش از سوی تشکیل دهندگان کنفدراسیون به چه معناست؟ می دانیم که وی در مقام صدراعظم آلمان فرمان سرکوب خونین طبقه‌ی کارگر انقلابی آلمان را صادر کرد و واحدهای نظامی تحت فرمان هم حزبی او”گوستاو نوسکه” سیاستمدار راستگرای سوسیال دمکرات آلمانی، وزیر دفاع جمهوری وایمار قیام کارگری در سراسر آلمان و از جمله شهر برلین و رهبران انقلاب آلمان را بیرحمانه سرکوب کرد و «رُزا لوکزامبورگ و کارل لیبکنشت»رابه قتل رساند. محل پرسش است که هویت یابی “کنفدراسیون کار ایران- خارج ازکشور” از طریق سوسیال دمکرات‌های نئولیبرال آلمان و سندیکای د.گ.بD.G.B ))،و«بنیاد فردریش ابرت» مورد استقبال رسانه های پرو‌غربی و امپریالیسم ساخته ایران اینترنشنال- رادیو فردا- صدای آمریکا و رادیو اسرائیل قرار گرفتنند؟ آیا بی دلیل و تصادفی است؟ خودداری عامدانه و هوشیارانه از شفافیت و علنیت واطلاع رسانی و مشورت و همفکری با فعالان مستقل کارگری و دور زدن آنها و حرکت با چراغ خاموش طی چند ماه چطور؟ آیا این هم تصادفی است؟
برای ما جای پرسش است : چرا اهالی محترم کنفدراسیون هیچ موضع مشخص و روشنی در اطلاعیه تاسیس واساسنامه‌ای که منتشر کردید وهمچنین درمصاحبه‌ها تبلیغات تان درباره‌ی سیاست‌های ضد کارگری جمهوری اسلامی ندارید؟
ما اعلام می کنیم: که در برابر هیچ حرکتی برای مصادره جنبش کارگری ایران و جنبش های هم سرنوشت با آن خاموش نخواهیم ماند و به سهم خود تلاش می کنیم با حمایت بی دریغ از مبارزات کارگری و تشکل یابی آنان در خدمت گسترش اتحاد و همبستگی در روند همگرایی مبارزات کارگران و زحمتکشان ایران باشیم.
امضاء کنندگان :
۱- اتحاد چپ ایرانیان – واشنگتن
٢- انجمن پناهندگان ایرانی گوتنبرگ- سوئد
۳- انجمن سوسیالیستها در سوئد
٤- شورای همبستگی ایرانیان با روژاوا- استکهلم
۵ – شورای همبستگی با مبارزات مردم ایران- لندن
۶- شورای همراهی با آلترناتیو کارگری در ایران.
٧- کانون پشتیبانی از مبارزات مردم ایران- وین
۸- کانون همبستگی با کارگران ایران – گوتنبرگ
٩- کانون همبستگی با مبارزات کارگران در ایران – فرانکفورت
۱۰- کمیته همبستگی با مبارزات جاری در ایران – استکهلم.
۱۱- کمیته دفاع از مبارزات مردم ایران- سوئیس.
۱۲- کمیته همبستگی کارگران ایران و سوئد
۱۳- نهاد همبستگی با جنبش کارگری در ایران(غرب آلمان).
۱۴- همبستگی با مبارزات مردم ایران- سوئیس.
۱۵- همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران- پاریس .
۱۶- همبستگی با مبارزات مردم ایران – لندن