فلسفه نوروز
سال تقابل با فاشیسم افسارگسیخته
سال جدید باستانی دگربار آغاز شد. رهبران سیاسی، از آخوند و آمریکایی گرفته تا خودیهای مخالف نظام حاکم بر کشور، پیش و پس از تحویل سال، ما را با پیام های نوروزی مشعوف کردند.
کشور باستانی ایران هم مجزا نبود. خامنه ای با ماله کشیدن روی کم کاریهای دولت مردمی، تأکید فرمود که برخی از کارها یکساله امکان پذیر نیست، و دولت مردمی هرچند به تمام اهداف مطرح شده در پیام سال پیش دست نیافته، اما و با وجود همه اینها، امسال را سال «جهش تولید با مشارکت مردم» می نامد.
مریم رجوی، رئیس جمهور موقت برگزیده شورای ملی مقاومت برای دوران انتقال، هم در پیام خود امسال را «سال شورش و قیام» نامید و با اینکه بر جدایی دین از دولت تأکید می کند، با استغاثه از درگاه الهی، سخنان خود را با ترجمان فارسی «یا مقلب القلوب….»، به پایان می رساند:
ای برگرداننده و تغییر‌دهنده قلب‌ها و دیدگان
ای تدبیرکننده شب و روز
ای دگرگون کننده حالت‌ها و نظام‌ها و حاکمیت‌ها
حال ما و مردم ما را به‌نیکوترین احوال که آزادی و حاکمیت جمهور مردم است دگرگون کن
آغاز سال ۱۴۰۳ بر مردم ایران مبارک باد!
منهم برای اینکه از بقیه عقب نیفتم، پیش از تحویل سال و جلوتر از بقیه، با شعار کوبنده «سال تقابل با فاشیسم افسار گسیخته» سال را نامگذاری کردم، و با طراحی و انتشار بنر «1403، سال رشد ماهی های سیاه کوچولو»، راهکار ارائه کردم.
واقعیت اما، به دور از این شعر و شعارهائی است که داده می شود. سالهاست که مردم سرزنده اما ستمدیده کف خیابان داستان را به زبانی ساده روایت می کنند، و دائما دشمن را یک گام به عقب رانده و ماهیت ها هر روز از روز پیش شفافتر می شود.
قوه قضائیه هر چه می خواهد پیرامون مبارزه با فساد و مفسدین شعار بدهد، اما رشد فساد بجایی رسیده که حتی خودیها هم دست به افشاگری زده و دیگر هراسی از بگیر و ببند نشان نمی دهند. دختران و شیرزنان در کف خیابان، روسری، سمبل زن ستیزی، از سر برداشته و در مقابل آخوندهای دریده دهان می ایستند و با افتخار می گویند سلیطه صفت تویی، من آزاده زنم.
اما مبارزه با فاشیسم، فقط به مبارزه با جمهوری اسلامی ختم نمی شود. ماه هاست که ساکنین ستمدیده غزه، عملا، حاضر شده اند که علف بخورند و گرسنگی بکشند و با دهانی تشنه شاهد مرگ کودکان خود باشند، اما با فاشیسم دینی صهیونیسم که صدای حامیان خود را هم درآورده، مبارزه کنند.
منطقه، از همان بدو ظهور اسلام، با دو اندیشه ارتجاعی در جنگ بوده است. اسلام وابسته و مبلغ فاشیسم و سلطه گری، و به همان شدت، یهودیت مبلغ فاشیسم و سلطه گری. شوربختانه، بسیاری، از جهانخوارانی چون آمریکا و روسیه و چین گرفته تا عربستان و امارات و قطر و مصر، به این نتیجه رسیده اند که با قتلعام مردم غزه، و حملات تمامی ناپذیر به یمن، سرانگشتان فاشیسم مذهبی هم قطع و مبارزه با جمهوری اسلامی کم هزینه تر(؟) خواهد شد.
این تحلیل از پایه بی اساس است. علت اصلی حمله به مردم بی دفاع غزه، و حال ساختن بندرگاه در غزه برای انتقال کمک های انسانی، تنها برای استقرار دائمی قوای نظامی اروپایی/آمریگایی درسواحل غزه، در راستای محاصره نظامی کامل مردم آن خطه، و تأمین امنیت برای برداشت گاز از منابع دریایی مجاور غزه است.
به عقب راندن ستمدیدگان خام خیالی است.
اگر ملت شریف ایران کودتای آمریکا/انگلیسی را بعد از حدود یک قرن فراموش کرده اند، مردم غزه/فلسطین هم هولوکاست در غزه را فراموش خواهند کرد. اگر نتیجه کودتای 28 مرداد 1332، و سپس قتل روزبه ها و فاطمی ها، به رشد و سازمانیافتگی دو سازمان رادیکال و انقلابی چریکهای فدایی خلق و مجاهدین خلق ایران انجامید، بدون شک، کشتار فجیع که در غزه در حال انجام است، به رشد کانون های شورشی در سرزمین اشغالی می انجامد. مگر می شود بغض نفرت را در گلو های خشکیده از گرسنگی و عطش، خفه کرد؟
اینها واقعیات کف خیابان است. دیگر کسی برای «مقلب القلوب»، به فارسی یا عربی، تره هم خرد نمی کند. نفرت حاکم بر اذهان و افکار نسل نو در جهان، فراتر از اسلام مترقی و یهودیت مخالف صهیونیسم گام برداشته و به عقب باز نخواهد گشت.
نسل جدید و نو، همچون سمبل نوروز، دگرگون خواه شده است. به جنایت در غزه نگاه می کند و حساب های خود در بانکهای حامی این جنایت را می بندند. به قهوه فروشی های حامی این جنایت نمی رود، برگر فروشی ها را بایکوت می کند. نه فقط در عربستان و امارات و قطر، بلکه در همین اروپا و آمریکا.
در اذهان عمومی، بخصوص نسل نو، اسرائیل دیگر نمی تواند پشت هولوکاست نازی ها پنهان شود. خود باعث و بانی هولوکاست در قرن 21 شده و آمر و عامل آن است. نسل نو به این امر واقف شده و دیگر نمی توان ذهن این نسل را شستشوی فرهنگی داد.
این سال، سال بعد و سالهابعد از آن، سال تقابل با فاشیسم است و خواهد بود.
این شعار نیست. مهم نیست که من زنده باشم و یا جمهوری اسلامی سقط شده باشد یا نه، مهم اینست که نوروز نسل جوان، در سراسر جهان، تازه آغاز شده و در حال رشد است. ماهی های سیاه کوچولو می روند تا با رشد فرهنگی و تشکیلاتی بر امواجی که دیوانه وار می خواهد آنها را به عقب براند، پیروز شوند، و فاشیسم حاکم بر جهان استثمارشده را از بن ریشه کن کرده و پایکوبان بخوانند: از آن ماست پیروزی.
علی ناظر
روز اول فروردین 1403