چوب معلم – توماج صالحی
(ویدیو) بالاترین طبقه جامعه من شمایی/
اگه ذهن انسان جهان باشه، شما خدایی/
خالقی، خالق فکر، دبیرِ اخلاق/
بستری، پایه کشت، نویدِ افکار/
آینده کشورمی، فردای بهترمی/
رنگِ دنیای سیاهم، روشنیِ شبمی/
دانش‌آموزِ بی‌انظباطتم، نیمکت عقبی/
تا ابد تو صفتم، پشت سرت، یک قدمی/
قلم دادی دستم، قلم میزنم به جات/
حالا که دست گذاشتن جلو دهنت، میشم من صدات/
دیکته میکنم رو ورق لعنت به فساد/
جای معلم تو زندان نیست لعنت به استبداد…. تو جبهه‌ی معلما سنگر آخرم/
همه فرمولا رو حفظم قول میدم باخت ندم/
این یه انشاست تقدیم به هرچی معلم/
ما دست‌پرده توایم از کارگر تا دولتش/
دیوارِ کوتاه و بلندش، معترض تا مفتش/
از مکبر تا این رپری که صداش بلنده/
معلم چجوری بابا نون داد رو یاد بده؟/
وقتی سفره‌ش اونقدر نیست که نون توش جا بشه/
چجور از غرور بگه وقتی باتوم جوابشه؟/
در کلاسو وا کنم که طوفان میشه!…/